W baśniowym świecie ("Królowa Śniegu" Hans Christian Andersen)

"Królowa Śniegu"
Autor: Hans Christian Andersen
Wydawnictwo M
Data wydania: rok 2012
Okładka: Oprawa twarda, wymiary: 235 x 305 mm
Liczba stron: 32
Moja ocena: 8/10, czyli rewelacyjna

Hans Christian Andersen (ur. 2 kwietnia 1805 w Odense, zm. 4 sierpnia 1875 w Rolighed koło Kopenhagi) – duński pisarz i poeta, najbardziej znany ze swej twórczości baśniopisarskiej. Urodził się w najbiedniejszej dzielnicy Odense jako syn 27-letniego szewca Hansa Andersena i około 30-letniej, niepiśmiennej praczki Anne Marie z domu Andersdatter (inne źródła podają, że była o 15 lat starsza od Hansa Christiana).

W krainę baśni pierwsza wprowadziła go babcia (od strony ojca). Andersen spotykał się z nią w szpitalu psychiatrycznym, gdzie przebywał jego chory dziadek. Kilka motywów z opowieści babki zostało później wykorzystanych przez Andersena w jego utworach.

Twórczości dla dzieci początkowo nie traktował poważnie, raczej jako zajęcie na marginesie pisarstwa dla dorosłych. Choć zastrzegał, iż jego baśnie to pudełka: dzieci oglądają opakowanie, a dorośli mają zajrzeć do wnętrza. Bardzo nie lubił, gdy jego baśnie od początku uznano za dzieła dla dzieci, bez głębszego sensu. Jednak właśnie baśnie przyniosły mu wielki rozgłos i sławę.

W roku 2005, z okazji dwusetnej rocznicy urodzin baśniopisarza Poczta Polska wypuściła dwa znaczki, na których znajdują się wizerunki postaci z dwóch popularnych baśni Andersena: z Małej Syrenki oraz Królowej Śniegu. Natomiast w Danii postanowiono wydać wszystkie jego baśnie tak, jak je napisał – bez poprawek wydawnictw.*

W dzieciństwie uwielbiałam przenosić się w baśniowy świat, zarówno oglądając bajki jak i podczas opowieści  dorosłych, które obowiązkowo miały miejsce wieczorem. Przed snem zawsze chciałam, aby pojawiła się piękna historia. Po której grzecznie zasypiałam.

Dość często miałam styczność z baśniami Hansa Christiana Andersena. Zawsze należały do moich ulubionych. Są to najpiękniejsze opowieści, które zna chyba każdy dorosły i większość dzieci.

"Królową Śniegu", która została napisana w roku 1844 - poznałam oczywiście z opowiadań dorosłych, ale nigdy nie miałam okazji przeczytać oryginalnej treści dlatego też z wielką ochotą sięgnęłam po najnowszą ilustrowaną przez Vladyslava Yerko - wersję książki Wydawnictwa M.

Wcześniej zanim książka trafiła do mnie widziałam kilka recenzji w której blogerki dzieliły się swoimi wrażeniami po przeczytaniu baśni. Widziałam fragmenty obrazów, które się w niej znajdują; ale w chwili, gdy "Królowa Śniegu" do mnie dotarła to dosłownie oniemiałam! To wydanie jest przepiękne! 
Duży, oryginalny format. Twarda oprawa, kartki jak z albumu. Po prostu już w pierwszej chwili ta książka mnie oczarowała!

To jedna z przepięknych ilustracji, którą można ujrzeć w książce

Nie mogłam się doczekać, aby zacząć czytać i przyglądać się szczegółom każdej ilustracji. Na każdej z nich jest przesyt, bogactwo elementów i to w pozytywnym tego słowa znaczeniu. 
Nie mogłam oderwać wzroku od żadnego obrazka. Każdemu z nich przyglądałam się przez dłuższą chwilę.

To jest wspaniałe wydanie zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych. To rodzice czytają swoim pociechom bajkę, a ono dzięki percepcji zarówno słuchowej jak i wzrokowej przenosi się do tego baśniowego, magicznego świata. W którym jak w każdej baśni nie zabraknie Zła i Dobra.

Wspólnie z Gerdą będziemy poszukiwać jej przyjaciela z dzieciństwa Kay'a. W tej podróży spotykamy mówiące zwierzęta i rośliny oraz ludzi, którzy będą chcieli pomóc dziewczynce dotrzeć do miejsca w którym znajduje się obecnie chłopiec. Czas płynie tutaj zupełnie inaczej. Możemy podziwiać zarówno urok wiosny jak i poczuć niesamowitą zło wrogość mroźnej aury.

Czytałam tę baśń w lecie, gdy za oknem świeciło słońce, a ja poczułam na skórze ten wszechogarniający chłód, który wydobywał się z powieści, gdy Gerda przemierzała przez zaśnieżone tereny. A dodatkowo sprawiło to piękne, a zarazem bardzo groźne oblicze tytułowej bohaterki - Królowej Śniegu. 

Ale dzięki zakończeniu baśni rozgrzało się bardzo me serduszko.

Czytanie tej bajki można wzbogacić prosząc pociechę o wyszukiwanie na ilustracjach wskazanych przez rodzica przedmiotów, które się na nich znajdują lub zapamiętanie jak największej ilości elementów, które na nich widzą.  Dzięki temu dziecko rozwija również spostrzegawczość oraz pamięć.

Moim zdaniem do baśni (wszystkich!) Hansa Christiana Andersena warto wracać, po latach. Pozwolić sobie na chwilę się zatrzymać w tym naszym zabieganym świecie i przeczytać przynajmniej jedną z nich. Przemyśleć i znaleźć w niej ukryte piękno. Na pewno będąc już pełnoletnimi ludźmi odbierzemy ją zupełnie inaczej. Tak jak ja teraz po kilkunastu latach zapoznałam się w "Królową Śniegu" podziwiając jej niesamowite ilustracje Vladyslava Yerko. To było cudowne i niezapomniane spotkanie.
Zapewne jeszcze nieraz wrócę do tej książki. 
Wkrótce będę ją czytać jako dobra ciocia, a może też kiedyś jako mama...

"Królowa Śniegu" spodoba się zarówno naszym latoroślom, ale również nam samym, bo przecież w każdym z nas jest dziecko - które chce poczuć ponownie magię i uwierzyć w to, że Dobro jednak zawsze zwycięża.
Dzięki baśniom będziemy o tym pamiętać! 

"To prawdopodobnie najbardziej niezwykła książka dla dzieci, jaką widziałem"**

Paulo Coelho

* informacja pochodzi z http://pl.wikipedia.org/wiki/Hans_Christian_Andersen
** cytat pochodzi z okładki książki "Królowa Śniegu" Hans Christian Andersen

Za możliwość przeczytania książki dziękuję