Czy (...) prowadzić bloga czytelniczego?

Planowałam napisać ten post od dłuższego czasu.

Miał dotyczyć przede wszystkim odpowiedzi, czy warto prowadzić bloga czytelniczego... Miałam wskazać same zalety, czyli ochy i achy z życia blogera... 

Chciałam zachęcać osoby niezdecydowane i takie, które założyły bloga, ale po kilku postach się poddały (?) (dużo takich blogów jest w blogosferze; po pojawieniu się kilku opinii jest u nich cisza i wielka szkoda, że tak się dzieje ). 

Może to być spowodowane zbyt małą ilością odwiedzin, komentarzy, ale czy od razu trzeba się poddawać… Uważam, że nie – nowicjusze blogowi powinni odwiedzić inne blogi czytelnicze – komentować, czyli dać się zauważyć innym blogerom. Ja dzięki temu trafiłam na kilka ciekawych miejsc w sieci. Staram się zajrzeć na każdy blog osób, które zostawią u mnie kilka słów. Choć niekiedy z większym lub mniejszym opóźnieniem, bo nie zawsze czas mi na to pozwala. Wspieram wszystkich, bo wiem ile pracy wymaga napisanie recenzji. Aby zyskać większe grono czytelników warto również założyć fanpage bloga na facebooku. 

I przede wszystkim nie porównywać swojego bloga do innego założonego w tym samym czasie, który ma o wiele większą ilość odwiedzin, którym może pomagać – przykładowo konkurs „na początek działalności” lub jeszcze bardziej popularne ciekawy pomysł na comiesięczne wyzwanie czytelnicze w których bierze udział naprawdę duża ilość osób – sama biorę udział w 5. :)

Szkoda, że ja będąc w szkole podstawowej i liceum nie miałam możliwości prowadzenia bloga - bo to jest doskonały sposób na rozwijanie talentu pisarskiego i to od najmłodszych lat. Teraz widzę postępy kilku młodziutkich blogerek, których blogi czytam od kilku lat. Brawo!

Mogłabym pisać na temat zalet bloga więcej - namawiając Was do zakładania i prowadzenia "nadal" bloga, ale musicie liczyć się też z przykrościami jakie ze sobą niesie to zajęcie.

Tak jak to było na blogu Post Meridiem <KLIK>, któremu wydawnictwo kazało usunąć recenzję, strasząc podjęciem kroków prawnych - jeśli tego nie zrobi . Ten temat był już poruszany kilkakrotnie - jeśli o tym nie słyszeliście to zapraszam na blog recenzentki lub proszę poszukać informacji w necie.

Teraz chcę napisać kilka słów o sobie i odpowiedzieć na pytanie: Dlaczego założyłam bloga?
Czytam i piszę, bo to kocham!!! To jest moja pasja... I jak na razie nie zamierzam z tego rezygnować…  Opinie są moja własną subiektywną oceną, moimi własnymi przemyśleniami... Nigdy nie mówiłam / pisałam że na  blogu będę "słodzić" , ale nawet jak książka jest bardzo słaba - staram się znaleźć w niej plusy – uważam, że każda powieść, którą przeczytamy wnosi wiele do naszego życia. Każdy z nas odbiera daną lekturę inaczej dlatego nikomu nie odradzam sięgania po książki, które mnie nie zachwyciły… Podobnie jest z recenzjami, jedne są gorsze, a drugie lepsze. I nie wszystkim muszą się podobać...

Napisanie każdej opinii zajmuje mi kilka godzin, każdą czytam kilkakrotnie - więc są  przemyślane. To jest naprawdę pracochłonne zajęcie, ale jak na razie staram się znaleźć na to  czas - nie wiem jak to będzie wyglądało w przyszłości.

Ostatnio coraz bardziej, że tak powiem "ryzykowna" staje się kwestia recenzowania książek naszych rodzimych autorów. Zamiast czytać, wspierać naszych i pisać o nich - aż się odechciewa czytać ich książki, a przede wszystkim ich recenzować... Dlaczego? Najlepszym przykładem może być sytuacja, która miała miejsce na blogu Nasz Książkowir <KLIK> Gdy czytam komentarze autora pod postem recenzowanej  przez blogerkę jego powieści – to brak mi słów… 

Czy sięgnę w przyszłości po takie powieści? Z całą pewnością - NIE! Czasem czytając negatywną opinię o książce i tak decyduję się sięgnąć po tę lekturę - jeśli jej fabuła mnie zainteresuje. Ale gdy widzę te niepotrzebne zarzuty do opinii napisane przez autora recenzowanej książki i innych „anonimowych osób” to już moja ochota na poznanie jego twórczości wygasa i to całkowicie.
Wcale się nie dziwię, że wielu czytelników omija polską literaturę...

U mnie pod recenzją <dziwnym trafem> książki polskiego autora <KLIK> pojawił się komentarz „anonima”, który niesie w sobie dość dużo wrogości… Ja oczywiście zgadzam się na krytykę pod postami, przyjmuję ją na klatę; ale tylko wtedy, gdy jest „na poziomie” i miło było gdyby pojawił się pod nimi podpis „anonima”...

Nie będę wdawać się w dyskusję co jest bezsensowne, a co nie jest… – powyżej napisałam o moich recenzjach - więcej nie będę poruszała tego tematu...

Nikogo nie zmuszam do odwiedzania mojego bloga, jeśli się nie podoba - proszę tutaj nie zaglądać i nie czytać tego co piszę.

Ten post miał wyglądać zupełnie inaczej – miał być bardzo optymistycznym odzwierciedleniem prowadzenia bloga, ale cóż stało się zupełnie inaczej…. 

Musiałam poruszyć kwestię pisania szczerych recenzji – które ukazują mankamenty polskich książek. 

Czy w dzisiejszych czasach można mieć własne zdanie na temat powieści rodzimych autorów i się z nim dzielić publicznie? 

Zostawiam Was z tymi przemyśleniami…

Mam jednak nadzieję, że udało mi się Was przekonać do stworzenia własnego miejsca w sieci! :)

A wszystkim blogerom – nowicjuszom jak i starym wyjadaczom życzę dużo, dużo, dużo cierpliwości, wytrwałości oraz małych i większych radości, które jednak niesie ze sobą prowadzenie bloga. :) 

Nie poddawajcie się i piszcie o tym co czujecie! :)

Do napisania! :)