Ksiądz to kobieta ("Carnivia: Bluźnierstwo" Jonathan Holt)

"Carnivia: Bluźnierstwo" 

Autor: Jonathan Holt

Wydawnictwo: Akurat

Data wydania: 6 listopada 2013

Liczba stron: 400

Moja ocena: 6.5/10, czyli dobra z plusem

"W każdym mężczyźnie i kobiecie istnieje jądro zła, lekko jedynie trzymane pod kontrolą. Czy nazwiemy je zdziczeniem, brutalnością, czy barbarzyństwem, czy też oznaczymy jakąś naukowo brzmiącą etykietą, taką jak sadyzm, czy psychoza, czy przypiszemy jej amoralność albo i samemu diabłu, jest ono stałym towarzyszem człowieczeństwa" *

Jonathan Holt wykładał literaturę angielską na Oksfordzie, obecnie jest dyrektorem artystycznym w firmie reklamowej. Mieszka w Londynie. "Carnivia: Bluźnierstwo" to debiut autora, który otwiera trylogię. 

Prawa sprzedano do 16 krajów długo przed ukazaniem się oryginalnego wydania. 

A czy powieść jest tak dobra? Czy zrobiła na mnie wrażenie? Czy wbiła mnie w fotel?

Na te pytania udzielę odpowiedzi za chwilę.

Książka zaczyna się dość brutalnie.

Wenecja. W pobliżu kościoła Santa Maria, w Wielkim Kanale zostaje znalezione ciało księdza. Widząc sutannę świadkowie są pewni, że to martwy mężczyzna…Tak się przynajmniej wydaje również śledczym. A jednak tak nie jest -  okazuje się, że to kobieta. Pierwsza myśl jaka się pojawia to oczywiście, że jest  przebrana, bo została znaleziona w święto La Bekana podczas którego ludzi można zobaczyć w wymyślnych strojach. Nie ma wątpliwości, że została zabita. Na ciele kobiety dostrzegają dziwne symbole. Czy wiążą się one z okultyzmem? A może jednak ta kobieta była wyświęcona i sprawuje posługę jako ksiądz katolicki?

Czy ten ubiór był jedynym powodem dla którego musiała zginąć? Na te pytania będzie musiała znaleźć odpowiedź Katrine Tapo - dla której jest to pierwsze śledztwo w wydziale zabójstw. Przyjdzie jej współpracować z Aldo Piola. Od początku nawiązują nić porozumienia, które przeradza się w silne uczucie…

Dochodzenie rzuci Kat wiele kłód pod nogi, ale również będzie miała możliwość poznać młodą podporucznik Holly Boland. Wspólna praca, szukanie powiązań, tajemnic zarówno Kościoła katolickiego, CIA, szpitala psychiatrycznego oraz utajnionych sekretów prowadzenia wojny sprzed lat.

Aby powiązać wszystkie fakty i dojść do tego, kto jest jest mordercą, a kto tylko pociąga za sznurki będą musiały wybrać się aż do Chorwacji. Czy ktoś będzie na nie tam czekał? Pojawi się przyjaciel, a może wróg...

Kat będzie miała okazję znaleźć się również w wirtualnej Wenecji - Carnivii - jest to portal w  którym można się przemieszczać po komputerowej grafice miasta i rozmawiać z ludźmi na każdy temat bez obaw, że ktoś przechwyci i przeczyta treść dialogu. Kody do programu stworzył Daniele Barbo, który  jest oskarżony o wyssane z palca przewinienia. Ludziom z góry nie podoba się świat który stworzył, strasząc go więzieniem chcą uzyskać dostęp do Carnivii. Chcą, aby podał do niego szyfr. 

Twórca jest jednak nieugięty. Nie poddaje się naciskom. Samodzielnie szuka swoich wrogów, którzy ciągają go po sądach.

Ta książka pokazuje drugą stronę Wenecji, która dla nas turystów jest pięknym i jednym z najbardziej romantycznych miast. W tej powieści nie jest taka ani przez chwilę. Czytając powieść da się odczuć jedynie jej mroczność  oraz to, że jest budowana na brudzie – jak mówi jeden z bohaterów. Intrygi, które snują największe organizacje, trwa od lat. Teraz, gdy pojawią się ludzie, którzy dokopali się do utajnionych sekretów, albo są na właściwym tropie, aby je poznać zostają od razu zlikwidowani. Sznureczki za które pociągają, czyli jeden telefon dwa słowa i nie ma człowieka... Tak to wyglądało kiedyś i tak wygada teraz. Nic się nie zmienia - ci źli muszą strzec zbrodni sprzed lat...

W notce historycznej można przeczytać, że w powieści pojawiają się elementy fikcyjnej, ale również prawdziwe. Niektóre fakty z tej książki są dla mnie przerażające. Zastanawia mnie, czy czerpiąc informacje z  psychologicznych doświadczeń , a dokładnie czy używając sadyzmu wobec kobiet - łatwo można wywołać wojnę? I czy taka sytuacja istniała naprawdę?

„By skłonić człowieka do okrucieństwa, każ mu wierzyć w absurdy” *

W powieści. pojawia się kilka zwrotów po włosku bez przetłumaczenia, są również przypisy beż odwołań oraz pojawia się rażący oczy błąd ortograficzny;  to w pewien sposób rzutuje na całość książki i ma wpływ na obniżenie oceny.

Ale nie tylko to jest powodem, tego, że nie wystawiam powieści oceny bardzo dobrej. Czegoś mi w niej zabrakło....O tym powiem za chwilę. Zacznę od plusów.

Akcja w lekturze toczy się szybko i dzieje się bardzo dużo jak na 400 stron. Autor nie dopuścił do tego, abyśmy się nudzili podczas czytania. Fabuła wciąga czytelnika. Wątki wplatane w powieść nie dotyczą łatwego dochodzenia, jakie pojawiają się często w thrillerach, czyli jeden morderca i pościg za nim – tu jest szereg innych pobocznych spraw, które też trzeba rozszyfrować, doczytać, aby całość dała jasne i precyzyjne rozwiązanie. Znalezienie sprawcy zbrodni oraz ludzi, którzy są z nią powiązani. Stopniowe poznawanie i przyswajanie przerażających wiadomości zmusiła mnie do wolniejszego czytania z częstszymi przerwami. 

Uczucie miedzy Kat i Aldo, które opisuje Holt zasługuje na uznanie. Poczułam smak ich zakazanej miłości, która się między nimi zrodziła. Emocje i wszystko to co wydarzy się między nimi jest lepsze niż w niektórych obyczajówkach, które przyszło mi czytać, a w większości to miłość między kobietą i mężczyzną była głównym tematem tych książek...

Spędziłam z "Carnivia: Bluźnierstwo" kilka emocjonujących godzin, ale nie wbiła mnie w fotel... Po jej przeczytaniu pozostało parę pytań na które nie uzyskałam odpowiedzi. Teraz  pojawia się kolejne: Czy dwa kolejne tomy zaspokoją moją ciekawość. Interesującym, pomysłowym tematem jest wirtualna Wenecja, ale czuję pewien niedosyt, bo za mało jest jej w książce. Ciekawe tylko, czy będzie jej więcej w kolejnych częściach trylogii?

Pomimo kilku mniejszych lub większych mankamentów jest to książka, którą warto przeczytać choćby ze względu na prawdziwe fakty, które przewijają się w powieści. 

Będzie to również dobra powieść dla fanów thrillerów, którzy często tak jak ja trafiają na takie które wiążą się tylko z szukaniem jednego złoczyńcy bez żadnych większych politycznych, wojskowych, międzynarodowych i kościelnych korupcji, spisków i intryg.
Gwarantuję Wam, że to będzie miła i zaskakująca odskocznia. 

Ja czekam już na drugą cześć Carnivii i mam nadzieję, że po dość udanym debiucie, teraz będzie już tylko lepiej.

* cytat pochodzi z książki "Carnivia. Bluźnierstwo" Jonathan Holt, kolejno strony: 5 i 253
 Źródło okładki: Lubimy czytać

Wyzwania:  
Czytam opasłe tomiska  
 "Pod hasłem"   
 Biblioteczne