Niemy krzyk ("Powód by oddychać" Rebecca Donovan)

"Powód by oddychać"

Autor: Rebecca Donovan

Data wydania: 24 września 2014

Wydawnictwo: Feeria

Seria wydawnicza: Oddechy / część I

Liczba stron: 496

Moja ocena: 7,5/10, czyli bardzo dobra z plusem 

Przyznaję, że bardzo rzadko sięgam po książki w których głównymi bohaterami są nastolatkowie i ich perypetie miłosne oraz szkolne. Najczęściej trafiałam na nudne, ckliwe opowiastki. Ale, gdy zauważyłam w zapowiedziach Wydawnictwa Feeria tytuł, ujrzałam okładkę i przeczytałam opis powieści Rebeccy Donovan "Powód by oddychać", która jest pierwszą częścią serii "Oddechy" to poczułam, że ta akurat lektura mogłaby mi się spodobać i będzie miłym odstępstwem od normy - dlatego bez wahania po nią sięgnęłam.

W powieści "Powód by oddychać" poznajemy historię szesnastolatki o imieniu Emma. Na pierwszy rzut oka jest to zwyczajna dziewczyna, która prowadzi normalne życie w Connecticut. Odnosi sukcesy w zawodach szkolnych, ale chce być niewidoczna. Nie chce wyróżniać się w tłumie. W szkole przekrada się między kolegami i koleżankami. Ma tylko jedną przyjaciółkę z którą rozmawia i spędza czas. 

Nastolatce zależy tylko na jak najlepszych ocenach w szkole. Liczy dni, by móc wyjechać z miasta.
Nikt dokładnie nie wie jakie piekło czeka na nią w domu...

Ta książka odsłania przed nami cierpienia małolaty, którą los potraktował w okrutny sposób. Śmierć ojca, depresja i alkoholizm matki doprowadziły do tego, że dziewczyna trafia pod opiekę cioci i wuja. Pojawia się nadzieja, że teraz będzie lepiej. W jej życiu zajdą duże zmiany na plus.  A jednak los przygotował dla niej nowe ciernie, które będzie musiała przyjąć, aby przetrwać kolejne tygodnie, dni, minuty i sekundy z toksyczną kobietą - Carol, która powinna być dla niej "dobrą ciocią". Jest kobietą więc powinny w niej tkwić iskierki ciepła i zrozumienia jak wielką stratę Emma przeżyła tracąc tatę oraz swoją rodzinę. A jednak w krewnej nie ma dla niej dobra za grosz. Ona nie panuje nad swoim zachowaniem, cały czas puszczają jej nerwy. Ma niekontrolowane ataki agresji i to tylko skierowane przeciwko dziewczynce. Tak jakby się na nią od początku uwzięła pałając do niej nienawiścią. Wyzwiska i bicia - raz, za razem... Tak bez końca... i to coraz mocniej i mocniej...

W momencie, gdy czytałam o tym, co przeżywa ta nastolatka - to serce mi się ściskało. To jest okropna sytuacja nie mogąc nic zrobić, nie mogąc pomóc ofierze maltretowania. W tej powieści czuć cały jej ból, ale również jej siłę, którą daje jej cel - marzenie  do realizacji którego powoli zmierza. W chwili, gdy skończy szkołę wyjedzie z miasta i nigdy już tu nie wróci. Zapomni i będzie wreszcie żyć normalnie... 

Niestety do tego dnia zostało jeszcze mnóstwo czasu. Jej palny na najbliższe dni to: przetrwać, nie poddawać się i siedzieć cicho - nikomu o niczym nie mówiąc, dobrze maskując ślady uderzeń.

Autorka porusza trudny, dotkliwy, delikatny i niestety często występujący w domach problem przemocy wobec dzieci, którego nikt z najbliższego otoczenia "nie zauważa" do chwili aż stanie się prawdziwa tragedia... Wtedy dopiero zaczynają pojawiać się głosy, że w tym domu chyba nie działo się za dobrze, bo często słyszeliśmy, że dziecko płakało...

Warto przeczytać tę powieść, aby dowiedzieć się jakie powody ma ta nieszczęśliwa główna bohaterka powieści, aby ukrywać okrucieństwo swojej ciotki Carol. Zobaczyć jak bardzo stara się mieć najlepsze oceny oraz jak za wszelką cenę stara się być bardzo dobra w sporcie.
Ujrzymy jak umiejętnie zakrywa ślady pobicia, a  gdyby jednak zostały one zauważone to usłyszymy, jak tłumaczy się swoją niezdarnością. 

Nie rozmawia z kolegami i koleżankami, odsuwa się od nich, starając się ukryć i przetrwać każdy kolejny dzień niewidoczna dla otoczenia. 

A jak odbierają ją uczniowie i nauczyciele? 

Co zrobi, gdy na horyzoncie pojawi się chłopak, który będzie starał się zburzyć "mur", który dziewczyna tworzy wokół siebie? Czy Emma Thomas ma szansę na miłość? Czy będzie potrafiła się otworzyć i podążać za głosem serca? I czy będzie jeszcze w stanie  dobrze się bawić pośród osób, przez które do tej pory chciała być niedostrzegalna?

Książka "Powód by oddychać" poruszyła mnie dogłębnie. Tutaj każda strona kipi od emocji, które mocno odczułam na swojej skórze. Poczułam niesamowicie silny ból zarówno fizyczny jak i psychiczny głównej bohaterki, którego doświadcza ze strony swojej nowej rodziny (która powinna ją kochać i wspierać). Usłyszałam jej niemy, głośny krzyk. Jej wewnętrzne wołanie o pomoc.
Niewidzialne dla oczu i niesłyszalne dla ucha...
W książce "Powód by oddychać" ukazany został bardzo delikatny temat maltretowania dzieci przez najbliższych i to w bardzo dobrej oraz dosadnej formie przekazu. Brawa dla pisarki!
Powieść o miłości, która skrada się po cichutku nabierając coraz większej mocy; o prawdziwej przyjaźni, która potrafi przetrwać wszystko oraz o nadziei, która nie umiera nigdy!

Takie właśnie książki pozostają w mojej pamięci na bardzo, bardzo długo.

Nie sposób się oderwać od lektury nie przeczytawszy jej do końca. A zakończenie sprawiło, że już nie mogę doczekać się drugiej części serii.
Zdecydowanie jest to lektura, która zmusiła mnie do refleksji.

Książkę polecam wszystkim!

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję 

Wyzwanie:
Czytam opasłe tomiska

PS. Przypominam  o trwającym 2 etapie konkursu półrocznego (do 8.10.14, godz. 23:59) ,
którego motywem jest Pisarz / Pisarka 

Jest mało zgłoszeń.