Miłosne zawirowania ("Madeleine" Consilia Maria Lakotta)

"Madeleine"
Autor: Consilia Maria Lakotta
Wydawnictwo M
Data wydania: 5 czerwiec 2014
Liczba stron: 260
Moja ocena: 6,5/10, czyli dobra z plusem

Consilia Maria Lakotta (1920-1998) Urodziła się jako jedno z bliźniąt syjamskich zrośniętych ze sobą skroniami, z których jedno zmarło po kilku godzinach, a drugie poświęcono Matce Dobrej Rady - Mater Boni Consili. 

Dotknięta paraliżem lewej strony twarzy wychowała się w kochającej rodzinie. W wieku dziesięciu lat, stale ukazując tylko prawą stronę twarzy, recytowała własne wiersze przy akompaniamencie fortepianu oraz cytry. Wrodzone zdolności i pilność pozwoliły jej stać się poczytną pisarką. Po 1945 roku wydawnictwa zaczęły publikować jej teksty. W swoich powieściach ożywiła postaci z kart Pisma Świętego oraz historii Kościoła, a także ukazała, jak ludzie wierzący mogą uporać się z trudami własnej egzystencji.*

O miłości pisze się wiele. Czytelnicy nadal chcą o niej czytać i pragną ją przeżywać wciąż na nowo wspólnie z kolejnymi bohaterami powieści, które trafiają w ich dłonie. Nie zawsze jednak ta książkowa miłość jest piękna, czysta podobnie zresztą jak w życiu. Niekiedy oparta jest na kłamstwach, intrygach, a nawet zbrodniach....

Consilia Maria Lakotta w najnowszej powieści wydanej przez Wydawnictwo M przenosi nas do odległych czasów, choć nie ma tu sprecyzowanych konkretnych dat. Autora ukazuje nam to do czego zdolny jest zakochany człowiek. Na przestrzeni lat to się nie zmieniło; czyli poświęcenie, zrozumienie, oddanie ale niekiedy, aby zdobyć miłość pogrążamy się w coraz większym oszustwie. Jedno kłamstwo rodzi kolejne. Tkwimy w nim, mając nadzieję że nie wyjdą na jaw, a nasz luby pozostanie z nami na zawsze.
Czy jesteśmy w stanie zrozumieć i usprawiedliwić człowieka, który tak postępuje?

Madeleine jedna z głównych bohaterek książki jest szczęśliwie zakochana w Hélierze. Snuje już plany na przyszłość, które są z nim związane. Wierzy w wierność ukochanego i sama mu ją przyrzeka. Na jej drodze pojawia się kilku adoratorów, ponieważ jest urodziwą, delikatną, miłą i uczynną panną. Jednak nikt nie jest w stanie zdobyć jej serca, które należy do tego jednego jedynego. A czy tak pozostanie już na zawsze?

Yvonne to druga postać kobieca w powieści - jest zupełnym przeciwieństwem Madeleine. Ona zawsze zmierza do wyznaczonego celu i to za wszelką cenę.  Pokona wszystkie przeszkody, aby mieć to lub tego o którym marzy. Jest rozkapryszoną panną. Flirciarą. Zmienia mężczyzn jak rękawiczki. Uwielbia być przez nich ubóstwiana. Nie potrafi zrozumieć, gdy któryś z nich nie zachwyca się jej urodą. 

Do jakich zmian i zawirowań w życiu bohaterów może doprowadzić jej niegodziwe zachowanie?

Denis, człowiek o dobrym sercu - nieszczęśliwie zakochany w Madeleine. Wie, że ona kocha Héliera. Obiecuje jej, że nie będzie stał na drodze do ich szczęścia i oznajmia, że zawsze może na niego liczyć. W każdej chwili może służyć jej pomocą. Czy kobieta będzie musiała go o to prosi?

W historii stworzonej przez autorkę pojawia się obraz romantycznej, niepowtarzalnej miłości tytułowej bohaterki i Héliera. Gdyby nie przewrotny los i działanie pewnej "damy", która już przy pierwszym spotkaniu zarzuciła sieci na mężczyznę to może tak by pozostało. Żyliby długo i szczęśliwie. Można by było gdybać na ten temat. Jednak zjawiła się ona - ta która chce mieć go na własność.
W tym momencie pojawia się refleksja , czy ona naprawdę obdarzyła mężczyznę uczuciem od pierwszego wejrzenia, czy jednak jest to początkowo spowodowane zazdrością i chęcią odbicia go na złość kuzynce. Zwrócenia na siebie uwagi i dowartościowania własnej osoby, aby mogła poczuć, że jest lepsza i piękniejsza od Madeleine. 

Przyznaję od samego początku nie pałałam sympatią do Yvonne, bo to o nią oczywiście chodzi. Wiedziałam, że coś knuje za ich plecami. Nie chciałabym spotkać takiej osoby w swoim życiu.
Choć przyznaję, że wzbogaca ona akcję powieści. Przekazuje czytelnikowi najwięcej emocji. Jest tym złym bohaterem dla którego "z przyjemnością" wraca się do czytania tej lektury. Jej niecne uczynki powodowane wieloma pobudkami wciągają - mnie przynajmniej najbardziej zaciekawiły.
Osobiście uwielbiam intrygi, spiski, tajemnice i morderstwa - ale oczywiście tylko na kartkach powieści. 

Wydaję mi się, że bez Yvonne ta lektura mogłaby się stać nudną opowieścią o miłości, których jest na pęczki.

" - Gdy jest prawdziwa i głęboka, miłość niesie ze sobą dość napięć, niepotrzebne są żadne inne komplikacje. (...)

- Weź tylko wszystkie komplikacje tej ziemi, które zwykło nazywać się grzechem, i co pozostaje? Nuda, pustka i bezbarwność. Wyobraź sobie, Hélier, że zabrakłoby dramatyzmu i tragedii zarówno na scenach, jak i w codzienności. Wszystko toczyłoby się dokładnie według praw i zasad, co dla mnie jest nie do pomyślenia. Życie stanęłoby w miejscu."**

Ale nie tylko nasz zły, czarny charakter wprowadza zawirowania w życiu wymienionych przeze mnie pierwszoplanowych bohaterów oraz drugoplanowych, którzy też odgrywają ważną rolę. Przeznaczenie również wyznacza swoje granice. Doprowadza do pojawiania się tragedii, smutków, ale również radości. 

Jeden z bohaterów namiętnie zaczytuje się w horoskopach. Czy się sprawdzą?

Książkę czyta się w miarę dobrze. Choć swoją formą i stylem przenosi nas do przeszłości - język jest dla nas przystępny. Pojawiają się fragmenty ballad oraz tekstu tłumaczenia z opery do których postaci literackie porównują swoje uczucia.

Okładka "Madeleine" przykuwa uwagę. W spojrzeniu kobiety jest wiele melancholii, której nie brakuje we wnętrzu lektury.

A czego mi zabrakło w powieści? Wyjaśnienia, co działo się na statku. Wiemy, że był to feralny rejs, a dokładniej wyścigi statków. Pojawiają się oczywiście domysły o wersji wydarzeń. W trakcie powieści to zrozumiałe. Ale mi zabrakło pełnego obrazu - dokładnego wyjaśnienia. Rozmów i zachowań z tego właśnie momentu. Moją ciekawość zaspokoiłoby umieszczenie takiego opisu na końcu powieści. Szkoda, że autorka ominęła to zdarzenie, nie przybliżając go szczegółowo czytelnikowi.

Podsumowując: Powieść Consilii Marii Lakotty jest o miłości podobnej, a zarazem zupełnie innej niż ta z teraźniejszości, czyli pełnej konwenansów, dobrych zachowań  oraz cechującej ją bardzo dużą cierpliwością. Czy w naszych czasach byłoby to jeszcze możliwe?

Całość lektury jest ciekawym przedstawieniem natury człowieka. Psychologicznym odzwierciedleniem zarówno naszych najlepszych jak i najgorszych zachowań. Zupełnie skrajnych osobowości tak jak w przypadku kuzynek. Jedna dobrotliwa, a druga zła do szpiku kości. Dżentelmenów, którzy dbali o dobre imię kobiet. 

Czasach, które są dla nas tak odległe, a zarazem fascynujące. Chciałby się o nich czytać, czytać i jeszcze raz czytać. Poczuć i zrozumieć jak się wtedy żyło. To dzięki takim powieściom jak "Madeleine" możemy się na chwilę tam zjawić. Jako goście możemy obserwować, podziwiać i zapamiętywać.

Skusicie się na taką podróż?

Ja tak - czytając kolejne powieści pisarki.

 

* opis pochodzi z okładki książki "Madeleine" Consilia Maria Lakotta

** cytat pochodzi z książki "Madeleine" Consilia Maria Lakotta, strona 127.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję 

Wyzwanie: "Pod hasłem"

PS. Jeszcze chciałam wspomnieć, że podczas minionego weekendu wybrałam nową zwyciężczynię konkursu z książką "Nocny gość" - niestety nie otrzymałam adresu od poprzedniej laureatki w przeciągu 5 dni od momentu ogłoszenia wyników. Szczęście tym razem uśmiechnęło się do Małgorzaty Zaczytanej. Jeszcze raz Ci gratuluję! Książka już leci do Ciebie.